سیل مزخرفات جهان را فراگرفته و ما در حال غرق شدن در آن هستیم: سیاست‌مداران در قیدوبند حقایق نیستند؛ جهت گیری علم را مطالب چاپ شده در مطبوعات تعیین می‌کنند؛ استارتاپ‌ها به مزخرفات لباس هنر فاخر می‌پوشانند و دانشگاه‌ها به‌جای پاسداشت تفکر تحلیلی و انتقادی، مزخرفات را ارج می نهند. مزخرفات سنتی ادعاهایی گزاف با ظاهری فریبنده بودند و می‌شد آن‌ها را به سادگی تشخیص داد؛ اما ویژگی مزخرفات نوین چیست و چگونه می‌توانیم آنها را تشخیص دهیم؟